„Można go było tylko lubić, kochać”

Zapowiedzią znajomości Michała Spisaka z Wojciechem Kilarem są słowa, które skierował do niego Adam Mitscha w jednym z listów. W 1955 roku pedagog pisał: „O Kilarze na pewno Pan niejednokrotnie usłyszy: Talent!”, zdając sprawę z wyników tegorocznych, wybitnych absolwentów Śląskiego Konserwatorium Muzycznego – „naszego Konserwatorium”.

„Kochani,
Dziękuję bardzo serdecznie za miłe słowa. Życzymy Wam wszystkiego co najlepsze na ten Nowy Rok.
Pozdrówcie bardzo mocno naszych wspólnych przyjaciół— jak tylko przestaną mnie męczyć lekarze, to napiszę więcej. Na razie całuję i ściskam Was bardzo mocno i serdecznie wraz z Andrzejką.

Wasi Andrée i Michał”

Ten list jak pożegnanie napisał Michał Spisak do Leona Markiewicza 11 stycznia 1965 roku. Choć Spisak uwolnił się od bólu i lekarskich interwencji, nie zdołał napisać nic więcej. Odszedł siedemnaście dni później, 28 stycznia.

Kompozytorzy poznali się w czasie, gdy młody Górecki studiował jeszcze w katowickiej PWSM— Michał Spisak odwiedził mury swojej Alma Mater po „Warszawskiej Jesieni” w 1958 roku, na której Henryk Mikołaj Górecki odniósł swój pierwszy sukces, wykonując „Epitafium”— utwór skomponowany na chór mieszany i zespół instrumentalny do słów Juliana Tuwima . Początkowo ich znajomość nie była zbyt  zażyła, ale już kilka lat później…