W 3 dzień obchodów 100-lecia Dąbrowy Górniczej odbyło się niecodzienne wydarzenie. 104 akordeonistów, w różnym wieku i z różnych części Polski (jak i zagranicy), przybyło pod Pałac Kultury Zagłębia, by wspólnie pobić rekord w jednoczesnym graniu na akordeonie i uczestniczyć w dąbrowskim święcie. Co prawda, nie udało się pobić wcześniejszego Rekordu Polski, ustanowionego przez Kaszubów, w ilości 371 akordeonistów, ale z pewnością wszyscy dobrze się bawili, dlatego zapraszamy do przeczytania poniższej relacji z REKORDEONU!

Sobota 20 sierpnia

Godzina 11.00

Scena na Placu Wolności ustawiona, słońce świeci nad Dąbrową Górniczą. Do głównego Holu Pałacu Kultury Zagłębia zaczynają się schodzić pierwsi akordeoniści. Jedni podziwiają budynek i akordeony, drudzy pilnie ćwiczą rekordeonowe piosenki. Z minuty na minutę przybywa podpisów pod listą obecności.

Godzina 13.00

Zaczynają się pierwsze mini-koncerty we wnętrzach Pałacu. Można usłyszeć piosenki biesiadne, utwory Czesława Niemena i innych znanych artystów.

Godzina 13.30

Przyjechał Roman Kryst, którego unikatowe akordeony stały się ozdobą przestrzeni Sali Teatralnej. Za niedługo otwarcie wystawy. Swoją próbę na scenie mają: Paweł Baranek, Janusz Wojtarowicz i Marcin Gałażyn – czyli zespół Motion Trio! Pod sceną coraz więcej ludzi.

Godzina 15.30

Przyszedł czas na próbę Marcina Wyrostka.

Godzina 16.00

Mamy już na liście 85 zgłoszonych osób. Pan Roman Kryst wraz z Panią Grażyną Łoś i Panią Dyrektor Pałacu Kultury Zagłębia – Małgorzatą Majewską otwierają wystawę „Czas na akordeon”, składającą się z 69 unikatowych akordeonów, własnoręcznie odnowionych przez Pana Romana, a które będzie można podziwiać w dąbrowskim pałacu do 23 września. Jest telewizja, są wywiady i jest „100 lat” odegrane przez muzyków, których zjednoczył tego dnia ten sam instrument.

Godzina 16.30

Akordeoniści opanowali miasto. Grę na akordeonie można usłyszeć zarówno w Pałacu, jak i przed jego murami. Za Pałacem, przed Pałacem i po obu jego stronach spotykamy grupy akordeonistów, grających swoje ulubione utwory. Za pół godziny próba generalna! Na liście mamy 89 osób, dlatego ponaglamy Motion Trio i Marcina Wyrostka do zarejestrowania się na liście Rekordeonu.

Godzina 17.00

Mamy 101 osób! Ze swoim akordeonem przyjeżdża gospodarz – Prezydent Zbigniew Podraza. Wśród rekordeonistów można znaleźć zarówno dzieci, jak i osoby dorosłe – najmłodszy akordeonista ma 4 lata, najstarszy 88. Są amatorzy i profesjonaliści, a nawet studenci szkół muzycznych, w tym polska studentka z Dortmundu. Wszyscy zasiadają przed sceną, by pod okiem Marcina Wyrostka i Motion Trio dokonać próby generalnej. Dodatkową pieczę nad prawidłowym wykonaniem utworów ma Jerzy Piekoszewski – dąbrowski instruktor akordeonu. Po raz pierwszy, wspólnie zostaje odegrana piosenka „Idzie z Dąbrowy chłopak wesoły”, tuż po niej słychać „Zachodzi Słoneczko”. Dźwięki akordeonu rozpraszają się po ulicach miasta, świętującego 100-lecie nadania praw miejskich. Próba wychodzi nadzwyczaj dobrze, co skutkuje brawami tłumnie zebranych mieszkańców na Placu Wolności.

Godzina 17.30

Wraz z publicznością, pod PKZ zjeżdżają się media, chcące utrwalić ten historyczny moment. Nad głowami zaczynają latać drony, a na Plac wjeżdża wóz strażacki. Na końcu jego wysięgnika, w koszu, siedzi fotograf, który zaprasza wszystkich do wspólnego zdjęcia.

Akordeoniści ponownie rozpraszają się po zakątkach Dąbrowy, zabawiając wszystkich swoim muzycznym talentem. Dochodzimy do wniosku, że gdy już raz da się pasjonatowi akordeonu instrument do ręki, to trudno go od niego oderwać. Za chwilę pierwszy koncert Rekordeonu!

Godzina 18.00

„Przed Państwem trzech muszkieterów akordeonu, grali chyba w każdym zakątku świata, przystojni a do tego utalentowani, przywitajcie gorąco na scenie zespół Motion Trio!” – wykrzykuje Lafik, a na scenie zasiadają pierwsi wirtuozi tego przeżywającego drugą młodość aerofonu. Publiczność z zapartym tchem podziwia umiejętności zespołu, który czaruje zmianami tempa i wielobarwnymi tonacjami. Motion Trio ukazuje publiczności magię akordeonu, w nowoczesny sposób. To nie jest zwykłe granie… to mistrzostwo. Słychać głosy zachwytu i zdziwienia, że muzykę znaną od pokoleń (gdyż kiedyś w co drugim domu była harmonia), można przedstawić w tak świeży, hipnotyzujący sposób. Paweł, Janusz i Marcin wykonują swoje najbardziej znane utwory, by na koniec koncertu zaprosić do gry nikogo innego, jak Marcina Wyrostka! Ku uciesze widowni razem grają „Train to heaven”.

Godzina 19.16

O godzinie upamiętniającej dąbrowskie święto, w świetle zachodzącego słońca, na scenę wychodzą najmłodsi uczestnicy Rekordeonu wraz z Jerzym Piekoszewskim i w/w wirtuozami. Przychodzi czas, by ponownie… tym razem oficjalnie, w gronie już 104 akordeonistów zagrać dwa utwory. Wspaniałe przeżycie!

Tuż przed wspólnym wykonem Marcin Wyrostek chcąc ośmielić dzieciaki, zadał dwójce z nich pytanie. Jako że dzieci nie potrafią kłamać, to odpowiedziały szczerze, wywołując salwy śmiechu na dąbrowskim Placu. A rozmowa ich wyglądała jakoś tak:

Marcin Wyrostek: Powiedz mi, często ćwiczysz grę na akordeonie?
Dziewczynka: Dawno już nie ćwiczyłam.
Marcin Wyrostek: A Ty? Od dawna grasz?
Chłopiec: Zacząłem wczoraj 🙂

Godzina 19.50

Po dłuższej przerwie, Lafik krótko zapowiada koncert zwieńczający całe wydarzenie. „Panie i Panowie, Marcin Wyrostek z zespołem, w projekcie Music&Dance Show!”. Zaczyna się niezwykłe muzyczno-taneczne widowisko, w wykonaniu Marcina Wyrostka, jego zespołu, wokalisty Marcina Jajkiewicza oraz tancerzy znanych ze szklanego ekranu – Anny Głogowskiej, Tomasza Barańskiego i Jana Klimenta. Pasja Marcina, dramaturgia muzyczna, zmysłowość taneczna, podszyta romantycznością letniego wieczoru – tak w skrócie można opisać to, co przygotowali dla nas artyści. Rozrywka na najwyższym poziomie, ukazująca fenomen akordeonu, nagrodzona na koniec nieustającymi brawami publiczności.

Wielki ukłon w stronę artystów, przybyłych akordeonistów oraz widowni – to dzięki Wam obchody 100-lecia miasta, były nietuzinkowe!

I choć rekordu nie udało się pobić, to muzyczna oprawa i rodzinna atmosfera w Dąbrowie Górniczej sprawiły, że wielu z nas zapamięta to wydarzenie bardzo długo, bo dla takich chwil warto żyć i warto obcować z kulturą.

Autor: Olaf Otwinowski

Foto.: Zdzisława Górska-Nieć.