Ewa Pawik – nauczyciel, pedagog, twórczyni Teatru Młodzieżowego PKZ, który niebawem wystąpi z premierowym spektaklem. Od lat związana z młodzieżą, od niedawna z Pałacem Kultury Zagłębia. Zapraszamy do wywiadu, z którego dowiemy się co nieco o nowym teatralnym projekcie.
Olaf: Czym jest Teatr Młodzieżowy PKZ?
Ewa: Teatr Młodzieżowy Pałacu Kultury Zagłębia jest dla mnie przestrzenią pracy z młodymi ludźmi i dla dobra młodych ludzi, ze względu na podmiotową funkcję ekspresji twórczej, możliwość pobudzania ich wrażliwości i zainteresowań kulturalnych oraz wzbogacanie osobowości uczestników. Ponadto stanowi miejsce kreacyjnego przetworzenia utworów, nie tylko literackich. W tej pracy solidnym fundamentem jest dla mnie moje wykształcenie, przede wszystkim filologia polska i historia sztuki; reżyseria teatru młodzieży dopełnia te dyscypliny, a spektakl jest efektem przekładu intersemiotycznego. Dlatego szczególnie atrakcyjny jest dla mnie repertuar wielkich klasyków – trudny, ale szczególnie inspirujący do scenicznej adaptacji.
Olaf: Co najbardziej zasługuje na uwagę przyszłych widzów?
Ewa: W najbliższej realizacji scenicznej zamierzamy sięgnąć po techniki teatru światła i teatru ruchu. Ponadto w procesie przygotowywania spektaklu staramy się nawiązywać współpracę z profesjonalistami w różnych dziedzinach. Przykładowo: w przedstawieniu, nad którym obecnie pracujemy, posłużymy się półmaskami, które wykonamy samodzielnie pod okiem Pana Daniela Szymańskiego – wybitnego fachowca znanego w środowisku teatralnym, doświadczonego pracownika m.in. Teatru Dzieci Zagłębia im. Jana Dormana w Będzinie i Śląskiego Teatru Lalki i Aktora Ateneum w Katowicach. Z kolei w udźwiękowieniu widowiska udział mają Cover Studio i Zbyszek LeMan Lemański – producent muzyczny, kompozytor, aranżer i wykonawca, wieloletni członek ZAiKS i SAWP, współpracujący z wieloma artystami polskiej sceny muzycznej. Jego solowa płyta została zgłoszona do nagrody muzycznej Fryderyki 2020.
Olaf: Jaka sztuka zainauguruje działalność pałacowego teatru?
Ewa: Już na wiosnę 2020 roku planujemy premierę spektaklu na motywach arcydzieła literatury światowej, którego tytułu dziś jeszcze Panu nie ujawnię. Dodam tylko, iż autorem przekładu na język polski jest prof. dr hab. Andrzej Lam – uznany tłumacz poezji łacińskiej i niemieckiej, pracownik naukowy Instytutu Literatury Polskiej Uniwersytetu Warszawskiego i Societas Jablonoviana w Lipsku.
Olaf: Czym różni się młodzieżowy teatr od teatru profesjonalnego?
Ewa: Profesjonalna scena jest dla nas ideałem, jednak w naszym teatrze amatorskim działamy na odmiennych zasadach i mamy inne zadania niż instytucja zawodowa. Tworzymy swoje przedstawienia w procesie nieustannego poszukiwania i kreacji zbiorowej, zwracamy uwagę na możliwości, potrzeby i zainteresowania wszystkich uczestników. Bardzo ważny jest dla nas zarówno proces wyboru tytułu, jak i etap intensywnej pracy nad spektaklem. Ponadto żadne przedstawienie nie udałoby się bez wsparcia okazywanego nam przez przychylnych pracowników różnych działów Pałacu Kultury Zagłębia, za co bardzo dziękujemy!
Olaf: Czym charakteryzuje się praca z młodzieżą przy tworzeniu spektaklu teatralnego?
Ewa: Wspólnie staramy się stworzyć w zespole klimat zaufania, szczerości i otwartości każdego uczestnika zajęć wobec wszystkich pozostałych. Z jednej strony muszę pamiętać, aby pomagając wejść w rolę, czy wywołując jakieś emocje, nie skrzywdzić młodych ludzi nieodpowiednimi metodami. Z drugiej strony uczestników zajęć charakteryzują pasja i energia, które można dostrzec w przedstawieniach, akcjach performatywnych, podczas czytań, czy nawet… w foyer pałacu. Podsumowując, sztuka sceniczna daje młodzieży szansę samorealizacji, którą uważam za nadrzędny cel naszych zajęć. W młodzieży siła!
