Na Górce Gołonoskiej na terenie starego cmentarza mieści się tajemnicza mogiła. Upamiętnia ona dramatyczne wydarzenia 16 listopada 1944 roku, które miały miejsce w Gołonogu na ulicy Siedmiu Szewców, dawnej ulicy Krasowej. Jedna z grup należąca do Armii Ludowej pod dowództwem Romana Piecucha napadła na niemiecki zakład szewski i skonfiskowała zasoby warsztatu – towary deficytowe takie jak skóry i obuwie. Wskutek tych działań właściciel zakładu posądził pracujących u niego Polaków (także należących do Armii Ludowej) o współpracę z partyzantami. Niesłusznie oskarżeni zostali aresztowani, a następnie poddani dwugodzinnym torturom na posterunku żandarmerii niemieckiej w Gołonogu. Wkrótce zostali straceni przez rozstrzelanie.

Na mogile widnieją ich nazwiska: Stanisław Bronny, Jan Chmielewski, Jan Domagała, Jan Grabowski, Józef Kuzia, Piotra Kuzior, Michał Zientara. Krótko po egzekucji hitlerowcy wpadli na trop majora Romana Piecucha, który podzielił ich los.

Informacje zaczerpnięte bezpośrednio od prawnuka Stanisława Bronnego.

Autor: Joanna Mańka

Z monotypią na żelatynie pracuje się bardzo przyjemnie i… szybko. Praca z tą techniką nie wymaga użycia prasy graficznej, ani żadnych specjalistycznych materiałów, pozwala za to uzyskać ciekawe, szlachetne efekty. Warsztat jest propozycją kierowaną do „dużych” zainteresowanych eksperymentami ze śladem graficznym i „małych”, dla których malowanie po galarecie może być świetnym urozmaiceniem zabawy i nauki, np. mieszania kolorów.

Drobna, skromnie ubrana, wręcz chłopięca. 6 października 1889 roku na świat przychodzi jedna z najwybitniejszych polskich pisarek, Maria z domu Szumska, później Dąbrowska. Choć najważniejsza w jej dorobku literackim powieść „Noce i dnie” zostanie nominowana do Literackiej Nagrody Nobla aż 5 razy (w latach: 1939, 1957, 1959, 1960 i 1965), to wydane 40 lat po jej śmierci (zgodnie z wolą wyrażoną w testamencie pisarki) Dzienniki ostatecznie dowiodą, że była to kobieta nie tylko lotnego umysłu, ale również lotnego serca.

Dom Modlitwy Mizrachi. Nazwa  Mizrachi (hebr. wschodni) pochodzi od ortodoksyjnego odłamu syjonizmu. Obiekt mieści się w budynku przy ulicy Potockiego 3 i powstał prawdopodobnie w czasie I wojny światowej. Inicjatorem był bogaty kupiec Chil Wiener, który udostępnił swoją kamienicę pod dom modlitewny.  Miejsce to niegdyś zwane było potocznie „Małym Będzinem”.

Dom modlitwy zdobi bogata ikonografia mająca ścisły związek z ruchem syjonistycznym. Dekoracja ścienna trzyma się trzech wątków tematycznych: pejzaży Ziemi Świętej, symboli 12 plemion Izraela i 12 znaków zodiaku. Miejsce jest jednym z siedmiu takich obiektów w Polsce o tak dobrze zachowanej astrologii. Polichromie na ścianach ukazują miejsca i symbolikę mające szczególne znaczenie dla tejże kultury: ulicę Herzla w Tel Awiwie, uliczkę w Jaffie, grób Absaloma, grób Racheli, lampkę chanukową i menorę.

Obiekt przetrwał okres II wojny światowej w stanie nienaruszonym. Został przebudowany dopiero po 1945 roku, kiedy to postanowiono przerobić go na mieszkanie. Zapomniany na lata został odkryty na nowo w lipcu 2004 roku przez Adama Szydłowskiego (dzięki informacji byłego mieszkańca Będzina). Po trzech latach starań miejsce to zostało wpisane do rejestru zabytków, a od kwietnia 2012 roku podlega pod Muzeum Zagłębia w Będzinie.

Tekst i grafika: Joanna Mańka

Dlaczego pobliska Czeladź zwana jest przez niektórych Szwecją, a znajdujący się w niej kościół Katedrą Notre-Dame? Skąd w mieście wzięła się owiana legendami Czarownica? Na powyższe i wiele innych pytań, znaleźć można odpowiedź wybierając się do Czeladzi – najstarszego miasta Zagłębia Dąbrowskiego!